Me skeie ud i dag!

Itte ei lange uga me jobb å trening, ska me i dag skeia ud i madveien! Eg har lagd pølseform á la Unwod. Kyllingpølser me erter å gullerøder, piska egg å rømme (urtesalt å pepper) å hadde alt øve i ei form. Toppa det me ost. Inn i ovnen på 200 grader i ca 30 min.

Nå ska me velta oss i passe usunne mad.

Me toppe kvelden me froktsalat.

1 banan

1 eple

1/2 (stor) mango

liden neve mandler

Ikkje løye eg såg meg nødt te å reservera ein time body balance i mårå!

I tillegg e eg snart ferdige me å pynta te jul... Her e ein liden forsmag:

Eg savne kaffimaskinen min!

I den tiå eg va unge, drakk eg te - me masse sokker! Så blei eg eldre å slutta smått me sokker, å brukte bare honning i teen. 

Så ein dag fekk eg jobb på Mexicana i Sandnes. Der hadde me Metro kaffibar vegg i vegg, så når kundane  sko ha kaffi, gjekk me øve der å lagde cappuccino, latte osv. Iskaffien te Metro va fantastiske. Det bjynte der. Ja, å så måtte eg jo øva meg på å laga latte å cappuccino. Ikkje allti eg konne servera den då, så eg måtte jo smag'an.

Det kom ei ti der eg slutta å drikka te uden både sokker å honning. Slutta å drikka brus når eg va 25, så koffer ha sødstoffer i teen då? Va liga godt det. Men kaffien måtte det sødstoffer i. 

Seint, småsteg... Litt itte litt, så blei det kaffien eg fekk ein liden hang te. Kaffi å baileys/Irish cream, mmm! Fekk meg te å me ein kaffimaskin me skommar, te 40 årsdagen min.

Men fremdeles va det teen så sto høgast i kurs. Måtte ha teen min te frokost, lunsj å middag.

Men så va det dagen eg fant ud at å kjøba kaffi på 7/eleven ikkje va så økonomisk, å at eg innsåg at kaffimaskinen sto nesten ubrukt, for eg gadd ikkje å stima melkå sjøl. Det va då eg "gifta" meg me Dolce Gusto.  Har ein av kver kaffimaskin:


Svarte på hyttå...


Denne hjemma...


....å meg å sjefen spleisa på ein grå sånn ein, så på jobben har eg og!

Men eg måtte levera inn maskinen eg har hjemma, for'an sølte så felt når eg lagde kaffi. Så nå savne eg latten min, savne maskinen min. Å teen smage ikkje liga godt nå når eg MÅ drikk'an.

Må teføya at eg drikke Latte Macchiato uten sokker, å Cappuccino light.

Vertigo!

Eg har i lengre ti hatt problemer me å sova. Å det gjør meg volsomt sleden. Så når eg sko stå opp i dag jekk det heilt gale. Eg svimla så eg datt heilt om på soveromsgolvet. Du kan sei at eg følte meg ein liden tanke Vertigo. Ikkje nok me at eg følte meg elendige der eg låg å såg opp i tage, så kom honden i ein felande fart for å sjekka ud bråge. Å finna madmorå på golvet va visst av den kjekke sorten, for lograne hale å kalde, blaude snute va det eg fekk oppleva di neste 30 sekundane.

Spytta ud litt lange halehår, å fekk kravla meg opp av golvet å sjangla meg inn på badet for å stella meg. Ei lokka at eg sko te naprapat Elin akkurat den dagen. 

Når eg bare satt stille merka eg ikkje så møje, så at eg kjørte te timen jekk strålande. Vel inne hos verdens sødaste å flinkaste naprapat, fortelde eg ka så va skjedd. Joda, hu klemde å masserte, kløyb å trykkte så snått å tårer rant på meg. Eg går te Elin ein gang i mnd'en å dette va andre gang hu klarte å få meg te å grina. Sinnsykt vondt! Men hu lovde at eg sko ble bedre nå!

Eg kom meg godt hjem, å e søren så trøtte. Konne sikkert sove i timar nå, men det får ble te nåttå. 

Nå må eg gå på trening!

Det besta e jo at eg ikkje e heilt vertigo lengre....

Stavanger Naprapatklinikk

Hentelapp i posten!

For ei ti tebage fekk eg ein hentelapp i posten så eg ikkje heilt fant ud av kem va fra. Å naive så eg va, trodde eg det va ein rest fra Creativ company.

For det mesta går eg me håve onna armen å armen i bind, så ting går meg hus forbi. Derfor klarte eg fyst å komma akkurat 3 min. for seint på posten for å henta pakken. SÅ prøvde eg lørdagen, å meinte skråsikkert at di hadde oppe te kl. 1500, men de stengde selvfølgeligt kl. 1400.

Endeligt på mandagen - i sist uga - fekk eg henta pakken, så eg forventa sko vera nokså liden, siden restordren fra Creativ company va ein liden ting. Damå bag disken va hyggelige som alltid, å gjekk for å finna pakken te meg, mens eg skreiv onna på den der onnerserskrifts-tingen (der ingen klare å se ka du skrive). Men eg fekk jo sjokk når'u kom tebage, gjømt bag ein svere brune pakke, dondran i disken så det sang pga. vektå. (Jadda, eg øvedrive litt, men bare litt...)

Eg rista på håve å sa te damå at eg visste ikkje at det va så møje så sto i rest. Forvirra slepte eg me meg pakken inn i bilen. Konne ikkje åb'nan heller for eg va seine te å komma meg på trening.

Itte treningå konne eg ikkje dy meg lenger, å reiv opp å grafsa neri eskå for å finna ud ka di hadde sendt feil te meg. Å eg fant bare ein rosa papirpåse.... Me ein masse jenteting i, o salighed!

Ikkje sant?!?! Syyykt kjekt å få i posten!

Men det låg ingen brev oppi om koffer, kem, å kordan dette har havna hjemma (på hyttå) hos meg. Men seff. va eg lykkelige å fant plass te det me ein gang!

Eg grubla lenge, å ennå litt te før eg fant ud at dette måtte vera produkter fra Nille så dalte ner i posten min. O salighed - igjen! 

Men koffer?!?!

Nesten alle produkter e tatt i brug, å Unwod e så fornødde at. Skrøyde i øst å vest om pakke, gave, å flotte produkter te alle så gidde å hørra på meg. Å så riste di på håve for eg ikkje heilt vett koffer eg fekk denne kjekke øverraskelsen!

Ein store takk te Nille for goe produkter!

Det går ikkje bare i trening altså!

Når eg sidde her me et glass vann å frokt m/youghurt itte treningsøktå, tenke eg på at det kan virka som om dagene kun dreie seg om akkurat det. Trening å mad. 

Det gjør det alstå ikkje. I sist uga va eg oppe på den før nevnta hyttå. Tog me meg honden å la sivilisasjonen bag meg. Me meg hadde eg og et par påsar eg hadde fyllt opp me varer (å betalt) fra jobben min (Feel Sandnes).

Vel framme varmte eg opp me foll fyr i ovnen.

Å så va det å finna fram påsane fra jobb. Ooooh, eg gleda meg i ein heile haug. Her va det pynt i fleng... Ja å så hadde eg me meg disse to så eg sjøl har laga:

Satte på musikk, å lagde meg ein kopp latte på kaffimaskinen min. Saga krøllde seg samen på ullå si, va ikkje heilt lett å se'u der u gjekk i ett me skinne.

Eg derimod, svingde me kreativiteten å kom opp me dette:

Så nå har eg pynta te jul i Unwod-heimen.

Nå ska det ver sagt, eg va ude å jobba litt og. Fant fram rivå å planerte litt i grusen oppe på parkeringsplassen. Å renska litt langs veien ner te hyttå, så bekken ikkje sko renna øve å ødelegga. Har ennå vannblemmer itte jobben.

Trening, mad, å borsdag....

På torsdag i sist uga va eg på någe så hette bodyattack. Det va lide smart, for me så møje hopping å spretting va ikkje menisken min i form ittepå. Å at eg jobbde 6 timar fredag uden å sidda, å 9 timar på lørdag me kun ein liden pause, ja det hjalp ikkje i det heila tatt. 

Kneet ser ikkje ud, det e håvent, å det verke heilt onna fodsolen. Men det stoppte meg ikkje fra å halta på trening i dag og, så nå har eg hatt 15 min. me oppvarming før full gass på cxworx. Instruktøren kom bort te meg å lurte på kors det jekk, siden eg halta, å om det va torsdagens trening så hadde tatt meg heilt. Måtte jo innrømma det då, men poengterte di to jobbedagene. Damå såg lettare engsetlige ud når hu sa at eg måtte ta det roligt, å ikkje vera redde for å ta pausar.

Eg pause?!? Neida, kjøra på å få det trent!

Når eg kom hjem lagde eg meg dette:

1 stk persimon, 1 stk blåplomma, 2 stk tørka fikener.

Dette har eg te ca 3 måltid/dessert. Har gjerna litt mageryoughurt eller kesam på. Kan og bruga cottage cheese. Sjikkeligt godt!

Men eg må ikkje glømma å senda melding te dåttårå mi. Hu fylle året i dag, men me feira hu i går for eg sa at om hu hadde selskab i dag kom hverken meg eller mannen te å spisa kaga. Stakkar, så har ei så spesi mor. 

Minsta jentå mi, tenk nå e'u blitt 24 år. Sallan eg e gammale... (hehe)

Gele me kun 1 kcal!

I mårå ska eg reisa opp på hyttå, å då må eg jo ha klar desserten te mannen. Han må jo ha någe å kosa seg me når eg e vekke fra'an.

Så eg har lagt gele'en så eg allti har i kjøleskabe, for i tilfelle me har lyst på någe godt.

Dette bruge eg....

....å sånn ser det ud ferigt.

Det eg gjør e å blanda ud gelantinen me 8 sp.skjeier lonka vann.

Koge opp 7 dl. vann å blande me 3 dl. fun ligth saft.

Blande me gelantinen å røre forsiktigt innimellom.

Kesamen har me på geleen istede for vaniljesaus.

(1 gelantinpakke, 8 sp.skjeer lunket vann

7 dl. kokt vann, 3 dl. saft)

Ha en fantastisk sunne dessert!

Eg grine av å te i hjerta mitt!

Me har så lett for å glømma at siemaen ikkje har liga goe råd så deg sjøl. E litt der sjøl ennå eg, har slettes ikkje møje pengar å sløsa me.

Det å se på at andre har søvnlause netter for å få endane te å mødas, rive meg sont. Å så vett eg så godt ka det vil sei, for som enslige mor for to jenter hadde me det ikkje alltid fett. Eg meinte på at eg sko klara meg sjøl, så den dagen eg klarte meg uden bostøtta va eg jysla krye. Eg va'kje rige, men eg klarte meg sjøl. Når eg hadde betalt husrom, strøm å forsikring, gjekk resten te mad. Me reiste aldri på feriar, å julapresangane tog eg på avbetaling. 

Det e hardt i dag å ikkje ha rå te ting, for siemaen klare ikkje alltid å forstå at du faktisk ikkje har rå te ein kopp kaffi. "Guuuuu, me må ta ein kaffi samen ein dag, å jerna någe lunsj! Me går på Charles å Di, deeeeer e det goe mad!" -Sukk, kor ska du ta pengene fra? Sparekontoen e snart tomme for du har hatt mange uforutsitte udgifter. Bilen jekk sont, vinterskonå tog plutseligt kveld, for ikkje å snakka om at bompengebrikkå nettop gjekk tomt. Mens andre drar kortet te det gløde....

Eg grine inni hjerta mitt når eg ser mine egne har det sånn. Eg grine inni hjerta mitt når eg ser siemane har det sånn. Når hu gamla i kassen foran meg mangle akkorat ei krona, det ska'kje ver sånn!

Ikkje gløm at det e någen så av å te må snu på kronå! 

Men sjøl om lommabogå e litt tom, så har me et rikt hjerta å gje av - uendeligt!

Eg har hytta på fjellet!

Eg lige ikkje heilt å innrømma at eg har måtta slutt å jobba pga sygdom, men nå e det ein gang sånn. Så nå jobbe eg ein gang i ugå å kver 6. helg. Det e bare så fantastisk deiligt å hvertfall få treffa andre mennesker av å te. For ikkje å snakka om DEN fantastiske jobben eg har, de på jobb e bare heilt.... 

Ka har dette me hyttå mi å gjør, spør du deg sjøl?!?! Jo, det e for at eg då faktisk kan reisa på den nevnta hyttå møje merr enn ka eg konne i full jobb. Å det e nettop det eg gjør, titt å ofte e eg der å sysle me småting, går turar, ror i båden min - eg har båd åg!!!

På hyttå har eg nesten alt - nesten.... Eg mangle ein liden essensielle ting. Eg mangle terrasse!!! For der hyttå mi står e det så foktikt at det e nesten umuligt å gå ront hjørnene uden å ble søkkblaude te knes (eg øvedrive for at du ska forstå kor gale det e).

Å her e det någelunde tørt nå!

Så me måtte grøfta, sinnsyge grøfting, så eg måtte få hjelp. Mannen har trødd te masse, far har slede, Mitå ha spronge me grus, å Krøgeren har gravd. For ikkje å nevna svigersønnen så har gravd, snekra inn nye dør, å ska bygga terrassen når det e muligt.

Det va heilt vilt. Me gravde, å gravde langs de 13 hålå så søylene ska stå i, for å leda vekk vann. Va så gale bløtt.

Ikkje sant??? Vann i fleng her, å lenge siden reggen...

Mannen å far har støypt søyler, å nå e det klar te å byggas terrasse på lovlige 45 kvm! Eigersund kommune har gitt meg byggetillatelse itte å ha heve seg ront i ein fart me å gje dispensasjon itte ca. 18 ugers behandligstid (di ville egentlig bruga 14 mnd, pga. dispensasjonen). Men nå e det så seint på året, at det kan vera at svigersønnen ikkje får ti te å gjør det før neste år, så di konne bare brukt tiå si i vinter.... Aaaaahrg!

Ud fra beinå mine her (ikkje la deg lura av det grønna fina grase, for trør du i det, synke du ner i blaude jord), ska det komma terrasse ein gang... 

GLEDE MEG!

Ein store takk te; Mannen, far, Mitå, svigersønn å Krøger for all hjelp så eg har fått. Hadde aldri fått dette te uden. Eg står i stor gjeld te alle.

Dessert kver dag!

Visst går det an å ha dessert kver dag. Men om du ikkje vil legga på deg, lage du deg sunne dessert.

Meg å sambo. spise sundt man.-fred., mens me i helgene spise "vanligt". Me vanligt, meine eg skjeva, ris, potet osv. Mens ellers går det i lavkarb. å eg telle alltid kcal kver gang eg kjøbe någe nytt. Å siden eg e mye merr stillesittane enn di så jobbe kver dag, må eg holda meg ront 1000-1500 kcal pr. dag. Ikkje alltid eg klare det, men det e et mål. De dagene eg trene må eg ha merr, men eg e ganske harde me meg sjøl. For siden eg e glae i sjokolade å sånn, bler det for møje på lørdagen i forhold te resten av ugå.

Det e der sunne desserar komme inn, for eg kan ikkje ha det dødskjedeligt heila ugå.

Her ein dag hadde eg så jysla lyst på tilslørte bondepiker. Det e jo så syyyykt godt, å usunnt så det holde. Så derfor lagte eg meg ein egen versjon av det.

For all del ikkje tro at det smakte så tilslørte bondepiker, men godt va det! Å her e oppskriften:

Tilslørte Unwodpiker!

1 beger magerkesam 

1 beger magercottage cheese 

4 weetabix

 1 glass eplesyltetøy light (330gr.)

Kesam å cottage cheese blandes. Knus weetabix. Legges så lagvis som i tilslørte bondepiker.

Den gangen eg ødela menisken min!

Eg sa jo at eg sko fortella om den gangen eg ødela kneet mitt....

Det va ein gang mannen tog meg me på firmatur. Den gjekk te Farsund Resort, å va nøye planlagt fra A-Å av firmaet. Me gleda oss volsomt, å det va sjikkeligt kjekt fra me kom på bussen te me reiste hjem.

Fredagen va rolige, så rolige så det går an når det e litt gratis drikka. Lørdagen va fullpakka. Rebus, fisking, vannski, å sist men ikkje minst havrafting på ein ribb! Me konne vella ka me ville ver me på itte rebusen, å det va hvertfall ikkje fisking. Ikkje e me så gla i vannski heller, men når me hørte havrafting va me begge sjønt eninge om at det sko me vera me på.

Me fekk ein goe innføring i ka dette konne innebera av don-johan'en så førte ribben. (Snakk om utradert rondbrennar, ler meg ihjel.) Det va hjernerystelse, ribbeinsbrist, å andre ting konne brekka. Ein hadde og klart å slå ud någen tenner.

Der det va farligast å sidda, va jo heilt framme. Men det va jo der du opplevde mest. Det va der du fekk adrenalinskikk, å kjende på følelsen at "dette kan du dø av"! 

Eg visste me ein gang kor eg ville sidda. MÅTTE jo sidda der du kjende at du levde. Å se å føla på redselsgleden i kroppen, det seie ikkje eg nei te! Mannen sine arbeidskollegaer, ja, di rista på håve å lurte på ka gal dama han hadde. Va jo FARLIGT der framme....

Eg brøyta meg fram, å der blei eg siddane aleina. Ingen andre tørte, men det stoppte ikkje meg. Så bar det ud i havgapet ikkje langt fra Lista fyr. Bølgene blei høgare å høgare, å det blei vanskeligare for kver bølga å ikkje kjenna på redselsgleden så rusha kroppen. Eg hylte i glede, redsel å fryd. Pinnhåldt i bøylen foran, å knenå bøyde seg for kver ein gang me slo ner i sjøen. Det va heilt fantastisk!

Men eg har jo ledd å muskelplager, så eg måtte gje meg. Hadde ikkje merr krefter i hendene, å lår å legger ville ikkje lya meg. Eg måtte rett å slett gå lenger bag i båden.

For ein nertur. Det va som å vera på tur me bestemor (nå e eg  jo bestemor, men ikkje sånn). Kor kjedeligt, men eg måtte se meg slått.

Når me då kom te land, sko eg på landjordå igjen. Å då va det eg merka ka så va skjedd. Kneet va ubrugeligt, å eg konne nesten ikkje gå. At eg hadde gangsperr (støl) i ei uga ittepå, det hadde eg rekna me. Men at eg ennå ikkje klare å gå sjikkeligt på venstrefoden, å må operera, va ikkje heilt me i bereiningå.

Ennå går guttane på jobben te sambo. ront å riste på håve øve hu galna så absolutt sko sidda framme på båden, der det va FARLIGT!

Eg hadde jort det igjen, om eg hadde fått sjans!!!

Ein tilige måren i Erfjord!

At me tog turen te Utbjoa for å henta någen skjermbredderar te Gelenderwagenen te mannen, va impulsivt. Men tog det ennå lengre å reiste heilt te Erfjord å øvenatta hos mor å far te mannen. Sallan, me e impulsive... Hehe...

Men her har me det godt, se denne mårningen:

Honden va og me, å itte å ha stått opp før vertskapet, va forhåbningane store te å få mad.

Mitt litla madvrad, blei lykkelige når "farmor" sto opp å ga'u mad så eg ikkje gadd!

Eg må jo bare fortella...

Eg e fordomsfulle inderst inne. Å eg må innrømma kor dømmane eg e, sjøl om eg ikkje va heilt klar øve det før nå!

Når eg kom inn på Body Pump i dag så såg eg unge, gamle, fyldige å tynne. Eg la mest merke te de to så va fyldigast. For itte eg hadde fått instruert ka eg sko ha av stang, å vekter så sko på denne stangå osv. (måtte jo bare ta de lettaste vektene eg då), jo, då såg eg på ka di to hadde av vekter. Imponerte rista eg på håve (hvertfall inni meg) å tenkte det der klare di aldri. Eg me mine vekter på 1 kilo å 2,2 kilo såg for meg at di hadde tatt litt vann øve håve....

Det komme vel av at me sjenerelt tror at fyldige mennesker har dårlige kondisjon. At di bevege seg litt mindre en tynnara mennesker. Sikte litt te meg sjøl når eg va på det stysta.

Skamme meg eg! Hu tynna foran meg sleid me ettkilosvektene på stångå, hu gamla måtte selvfølgeligt ta seg et par pausar, EG sleid me det mesta.... Men di to flotte jentene bag meg, FADER di va flinke!

Eg skamme meg sjikkeligt....

Kilo å sånn....

Eg bjynne liga så gått å snakka om mad, trening, kilo å sånn. At eg har någen kilo for møje, det legge eg ikkje sjul på. Men eg e ikkje tjokke, å har heller ingenting i mod at eg har någen kilo for mange. Me ska alle komma i forskjellige formar å fargar, e nå mi meining. Någen store, någen små, ronde, streger, altså forskjellige! 

Men det e jo kjedeligt når du på korte ti går opp 8 kilo. Å e på strenge diett (lide karb., telle kcal te kvert måltid) man.-fred., jogge, trene, å går lange turar me bikkjå.

IKKJE le, hu e ein reser på å springa å gå i tøft terreng!

Som sagt, 8 kilo på.... DET va ikkje nødvendigt. Så nå har eg bjynt på treningsenteret der samboer pompe jern å bler svere så fyttigrisen! 

Han e liden her, for me har spist mad å drokke alkoholholdige vin i ferien.

Men på treningsenteret. Altså, der går eg på någe så hette Cxworks, Body Balance å Body Pump. Eg har nettop bjynt me dette. I tillegg sykle, ror eg å bruge elipsemaskin. 

Ikkje tro at eg nå e ein reser på trening. For det e eg hvertfall ikkje. Eg e halvdøe, gispane, røe å elendige når eg komme hjem. Itte Body Balance på tirsdag såv eg i to timar ittepå. Va heilt strøgen, slips, ferdige, enkelt å greit finito...

Me du vett, eg gjer meg ikkje for det eg! 4 dager denne ugå har eg trent, i tillegg te å lofta dyret (stakkar, hu komme te å legga på seg, for nå orke eg ikkje di lange turane lenger). Men nå ser eg resultater allerede, FY søren så stame magen har blitt, å eg e kanskje sleden i kroppen, men vågen å opplagt i sinne! 

Ja, ska vel ikkje glømma at tri kilo allerede e av (vann)!

Nei, nå ska eg brygga meg ein kopp camomillete å spisa lunsj.

Speltlompa me mager cottage chese, salat å kylling!

Ein dag ska eg fortella dokk om den ødelagte menisken min..... Hahahahaha!