Eg savne kaffimaskinen min!

I den tiå eg va unge, drakk eg te - me masse sokker! Så blei eg eldre å slutta smått me sokker, å brukte bare honning i teen. 

Så ein dag fekk eg jobb på Mexicana i Sandnes. Der hadde me Metro kaffibar vegg i vegg, så når kundane  sko ha kaffi, gjekk me øve der å lagde cappuccino, latte osv. Iskaffien te Metro va fantastiske. Det bjynte der. Ja, å så måtte eg jo øva meg på å laga latte å cappuccino. Ikkje allti eg konne servera den då, så eg måtte jo smag'an.

Det kom ei ti der eg slutta å drikka te uden både sokker å honning. Slutta å drikka brus når eg va 25, så koffer ha sødstoffer i teen då? Va liga godt det. Men kaffien måtte det sødstoffer i. 

Seint, småsteg... Litt itte litt, så blei det kaffien eg fekk ein liden hang te. Kaffi å baileys/Irish cream, mmm! Fekk meg te å me ein kaffimaskin me skommar, te 40 årsdagen min.

Men fremdeles va det teen så sto høgast i kurs. Måtte ha teen min te frokost, lunsj å middag.

Men så va det dagen eg fant ud at å kjøba kaffi på 7/eleven ikkje va så økonomisk, å at eg innsåg at kaffimaskinen sto nesten ubrukt, for eg gadd ikkje å stima melkå sjøl. Det va då eg "gifta" meg me Dolce Gusto.  Har ein av kver kaffimaskin:


Svarte på hyttå...


Denne hjemma...


....å meg å sjefen spleisa på ein grå sånn ein, så på jobben har eg og!

Men eg måtte levera inn maskinen eg har hjemma, for'an sølte så felt når eg lagde kaffi. Så nå savne eg latten min, savne maskinen min. Å teen smage ikkje liga godt nå når eg MÅ drikk'an.

Må teføya at eg drikke Latte Macchiato uten sokker, å Cappuccino light.