Onsdag i sist uga opererte eg menisken. Det gjekk forholdsvis greit for seg, men du vett eg va ikkje brugane te någe. Å honden lokta ikkje någe godt. Hu va søde, men lokta.
Søøøøøde....
Mor å far hadde hatt'u i 3 dager. Å fått masse mad, ennå eg har sagt u e på slanken. Men hu fekk og gå masse tur, å di hadde jo ikkje ved på å spyla beinå på'u, ikkje før bikkjå jekk i dusjen sjøl. Far lo så'an grein, hu trippa inn å stilde seg opp i dusjen, å ingen forsto heilt ka hu ville der. Heilt te det jekk et lys opp for'an far - å siden lo'an!
Hvertfall, hu kom hjem skjeden. Å siden eg hadde operert, va eg unyttige. Det sa eg visst tiligare og... Då kom sambo inn å sa: "Eg kan dusja'u eg!" Å eg syns eg har verdens snillaste å beste samboer, fine å goe e'an! (Eg e jysla forelska i'an.) Men den hadde eg ikkje venta - så honden lokta sjikkeligt vondt!
Bada blei'u, men eg tror han slurva någe dualeg. For i dag måtte eg vaksa'u sjikkeligt, men det ska'kje stå på viljen!
Nybada å småsure Saga.
Men nå e hvertfall pelsen rett farge å øyrene lokte ikkje fisk!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar