I året 2008 blei eg mormor for fyste gang. Eg va 40 år, å sinnsykt stolte. I disse årå har Alida (oppkaldt itte mi farmor) vert mitt hjertegull, å e det ennå. Mormorhjerta kan ikkje beskriva kor godt det har det når "sesså" e samen me meg. "Sesså" - Alida konne ikkje sei prinsessa når'u va mindre, å då har det blitt te at eg kalle hu bare for "sessa".
Alt for tiligt fydde e'u åg, å mor sleid masse itte fødselen. Så naturligt nok, trydde mormor te å hjalp når det trengdes!
Fantastiskt smil på "sesså"!
Litt sjokoladepålegg på sjevå - va jo lørdag!
Hang te englevinger har hu og hatt. Mormorå bryr seg ikkje fullt så møje. Men me hadde det kjekt når me sko kjøba disse vingene då. For me måtte jo kjøba ein rosa kjole å ha te di nevnte vingene. Eg hadde glitter i heila huset i vegesvis ittepå. Hehe...
Mi linselus... <3
Stoltare mormor finnes ikkje!
Vett å posera når kamera komme fram!
Mormor har bagt, men Alida så har pynta heilt sjøl!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar